Rozdział 4.

muzyka

Sophie

Nareszcie przyszła pora na lunch, to właśnie tutaj mogę przez 30 minut spędzić czas z moimi przyjaciółkami i resztą paczki. Przy stoliku szkolnej elity znajdowali się już wszyscy, nie zauważalnie podeszłam do nich i zajęłam swoje miejsce. Wyjęłam z mojej torby jabłko i zaczęłam je konsumować. Przysłuchiwałam się rozmowie naszych znajomych.

- Co was łączy z tymi z One Direction? – zapytał Robert patrząc przy tym na jedną z moich przyjaciółek.

- Co masz na myśli mówiąc „co nas z nimi łączy"? Nic, zdecydowanie, nic. Byłyśmy u mojej siostry i akurat trafiłyśmy na nich. A co zazdrosny? – droczyła się z nim Effy.

- Nie, nie jestem.

- To nie wiem w czym problem. – zmierzyła go wzrokiem Eff.

- Dobra skończcie. – przerwała im Molly.

- Przystojni są. – wtrąciła Naomi.

- Mi się podoba ten Louis. – oznajmił Jay.

- Jay! – krzyknęłam.

- No co? – oburzył się chłopak.

- On ma dziewczynę - skwitowałam.

Chłopak zrobił obrażoną minę, a my wszyscy wybuchliśmy śmiechem. Krótka wymiana zdań na temat chłopców z 1D, zakończyła się. Amber i Darren zajmowali się sobą, czyli robili to co zwykle - „migdalili się”, Kate, Naomi, Melanie plotkowały na jakiś temat, Effy i Robert rozmawiali między sobą, Li i Jay rozglądali się po stołówce i wyśmiewali się z przypadkowych osób. Siedziałam w ciszy i przyglądałam się znajomym, jesteśmy dość specyficzną paczką, wszyscy się od siebie różnimy. Mamy tu parę zakochanych, trzy popularne koleżanki, geja, flirciarza, dwie wredne laski i kujona. Wszystko po trochu i chociaż jesteśmy zupełnie inni potrafimy znaleźć wspólne tematy i lubimy przebywać w swoim towarzystwie. Z moich rozmyślań wyrwał mnie dzwonek, który objaśnił koniec przerwy. Zabraliśmy nasze rzeczy i każdy ruszył w swoim kierunku. Ostatnie lekcje minęły bardzo szybko, na matematyce dostałam sms-a od Liama, który zaprosił mnie i dziewczyny do nich i tam właśnie podążałyśmy. Taksówka zatrzymała się dokładnie pod domem 1D, Molly zapłaciła i pośpiesznym krokiem wysiadłyśmy z samochodu i skierowałyśmy się do drzwi. Poprawiłam włosy i zadzwoniłam dzwonkiem. Otworzył uśmiechnięty Liam.

- Cześć dziewczyny.

Weszłyśmy do środka, zostawiłyśmy kurtki, buty i torby w przedpokoju i przekroczyłyśmy próg salonu. Oprócz reszty boysbandu znajdowała się też tam Eleanor i Perrie. Przedstawiłyśmy się dziewczynie Tomlinsona, wydaje się bardzo miła i urocza. Po chwili podszedł do nas Malik ze swoją dziewczyną. Uścisnęła moją i Eff dłoń i kiedy skierowała się w stronę trzeciej z nas, Li pocałowała jej chłopka w policzek, oczywiście chodziło o zwykły przyjacielski gest na przywitanie.

- Cześć Molly. – powiedział przyjaźnie Zayn. Blondynka zmierzyła moją przyjaciółkę wzrokiem i odeszła w głąb pomieszczenia. Siedzieliśmy wszyscy razem na kanapie i nudziliśmy się, nie mieliśmy wspólnych tematów, wypiliśmy butelkę wina i siedzieliśmy w milczeniu.

- Może byśmy coś zrobili, a nie siedzimy i wgapiamy się w przestrzeń. – przerwała cisze Effy.

- Co powiecie na butelkę. – zaproponował Harry. Eff zadowolona pomysłem bruneta podeszła do niego i razem usiedli na podłodze. Po chwili cała reszta razem ze mną dołączyła do nich.

- Kto pierwszy? – dopytywała F.

- Ja chce! – krzyczał jak dziecko Liam.

Payne wziął butelkę i mocnym ruchem spowodował, że zaczęła się kręcić. Nie chciałam żeby wypadło na mnie. Jednak jak zwykle miałam pecha. Butelka zatrzymała się prosto przede mną.

- A więc, Sophie, prawda czy wyzwanie?

- Prawda.

- Który z nas jest najładniejszy?

- Wszyscy są ładni. – powiedziałam trochę speszona.

- A ten jeden? – spojrzałam na niego błagalnym wzrokiem.

- Dobra daj jej spokój, kręć Soph. – wybawił mnie Niall. Zakręciłam butelką i wypadło właśnie na farbowanego blondyna, zaśmiał się cicho pod nosem. Uśmiechnęłam się szeroko.

- Prawda czy wyzwanie?

- Prawda.

- Podoba ci się ktoś aktualnie?

- Tak. – spojrzał mi prosto w oczy.

- A kto? – dopytywał Louis.

- Pytanie było czy ktoś mi się podoba, a nie kto konkretnie, prawda Sophie?

- Zgadza się. 

Niall wziął ode mnie butelkę i tym razem wypadło na dziewczynę Zayna. Blondyn przyjrzał się jej uważnie.

- Co wybierasz?

- Prawdę.

- Co lub kto jest dla ciebie najważniejszy?

- Kariera. – odpowiedziała Perrie i wszystkich wzrok podążył właśnie na nią. Blondynka bez żadnego skrępowania wyrwała butelkę z rąk chłopka i zakręciła nią. Wypadło na Molly, patrzyłam na moją przyjaciółkę uważnie, byłam ciekawa co się zaraz wydarzy.

- Nasza słodziutka Li, co wybierasz?

- Nie mów tak do mnie, pozwoliłam ci? – moja przyjaciółka zadała retoryczne pytanie. – Nie wydaje mi się, a poproszę, wyzwanie.

Blondynka siedziała naprzeciwko Molly i zastanawiała się.

- Mam. – oznajmiła w końcu podekscytowana.

- Zrób loda Niallowi.

- Co proszę? – zapytała zszokowana Li, wiedziałam że zaraz dojdzie do nieprzyjemnej wymiany zdań.

- Przecież to dla ciebie nic wielkiego, co tydzień dajesz dupy innemu kolesiowi. Zaspokoisz tylko pragnienie Nialla i to w wygodniejszych warunkach a nie w kiblu czy krzakach. – Molly wbiła w nią wzrok, poprawiła swoją i tak idealnie ułożoną grzywkę i zaczęła bić brawo. Klaskała dłońmi dopóki dziewczyna Malika nie zmarszczyła brwi nie rozumiejąc o co chodzi młodszej od niej dziewczynie.

- Bardzo inteligentne i kreatywne. – uśmiechnęła się Li. – Niall to bardzo ładny chłopak ale jednak odmówię. – puściła oczko Horanowi. – Nie bądź taka zazdrosna skarbie, tak wiem, jestem ładniejsza, atrakcyjniejsza. – położyła rękę na kolanie Zayna. – ale też wredniejsza, a on za takimi chyba nie przepada. Woli wytapetowane słodkie idiotki, które wieczorami zamieniają się w ostre dziwki. Może i jestem suką ale nie puszczam się z każdym, a jeśli już uprawiam sex to dla przyjemności. Podobno jestem dobra. – wypowiadając ostatnie zdanie spojrzała na Malika, złapała go za koszulkę i oblizała swoje usta. Mulat wpatrywał się w nią z podnieceniem. Ona uśmiechnęła się tylko i zakręciła butelką. Wypadło na Harrego.

- Co pan Styles, sobie życzy?

- Ryzyko, pani Parker.

- Się robi, a więc, proszę pocałować Effy. – zaśmiałam się cicho, lecz to nie przyciągnęło niczyjej uwagi. Eff spojrzała oskarżycielsko na Molly, ona tylko uśmiechnęła się dumnie. Brunet przybliżył się do mojej przyjaciółki i musnął ustami jej usta.

- To miał być pocałunek. – zakpiła Li.  

- No właśnie, dalej dzieciaki. – poparłam ją.

Tym razem Styles przywarł do Eff, zaczęli się namiętnie całować, zapomnieli o tym, ze nie są sami i wszyscy im się przyglądają. W końcu F uznała, że na wystarczająco dużo sobie pozwoliła i odsunęła się od chłopaka, trochę zszokowany Harry zakręcił niedbale butelką. Kiedy wypadło na Eff wyraźnie odchrząknął.

- Prawda. – wyprzedziła jego pytanie moja przyjaciółka.       

- Czy łączy cię coś więcej z tym Robertem?

- To tylko przyjaźń.

- Chyba tylko ty to tak nazywasz, masz dziwne pojęcie przyjaźń. – powiedziałam.

- Nikt nie wie jak to nazwać. – dodała Molly spoglądając na bruneta.

Po krótkiej chwili wszystkim odechciało się kontynuować tę gra i razem usiedliśmy na kanapie włączając jakiś horror.

- Chwila, chwila, mam lepszy pomysł chodźmy na imprezę. – zaproponowała Effy.

- Nie, zostajemy.

- No Soph, prosimy, no ej. – jęczały moje przyjaciółki.

- Film się zaczął, spróbujcie się skupić.

Zrobiły obrażone miny i usiadły wygodnie na kanapie opierając się o duże poduszki. Ja natomiast z zaciekawieniem oglądałam film, uwielbiam horrory i wolę zdecydowanie od jakiś romantycznych melancholii. W niektórych momentach bałam się i chowałam twarz w jedną z poduszek, która znajdowała się niedaleko mnie. Po tym jak film się skończył Louis i Eleanor wyszli.

- I jak film? – zapytał Liam.

- Mi się bardzo podobał, uwielbiam horrory.

- Naprawdę? Grzeczna, spokojna Sophie kocha horrory. – zaśmiał się Niall.

- Zgadza się.

- Jesteś słodka. – dodał blondyn co wywołało na mojej twarzy rumieńce. 

- Niall może zamówisz jedzenie. – zwrócił się do blondyna Liam, chłopak z entuzjazmem wstał z fotela i pewnym krokiem ruszył do kuchni. Zostaliśmy w szóstkę, Molly i Effy rozmawiały z Harrym, Perrie siedziała obok swojego chłopka nie zwracając na niego uwagi, ze złością w oczach przyglądała się mojej przyjaciółce.

- Cześć- dosiadł się do mnie Liam.

- Już się witaliśmy. – uśmiechnęłam się.

- Tak wiem, powiedz mi coś o sobie.

- A co konkretnie chcesz wiedzieć?

- Na razie wiem tylko tyle, że jesteś dość spokojną dziewczyną, nie przepadasz za imprezami i bardzo różnisz się od swoich przyjaciółek. Słyszałem też, że jesteś bardzo ambitna, mądra, co planujesz w przyszłości?

- Chce iść na medycynę, ratować życie innym ludziom. Tak zgadza się, jestem zupełnie inna niż dziewczyny, ale to niczego nie zmienia, kocham je i uwielbiam spędzać z nimi czas. Teraz ty powiedz coś o sobie.

- Jestem Liam Payne z One Direction, mam tysiące fanek, każda z nich zabiła by żebym chociaż przez chwilę z nią porozmawiał.

- Pudło, mnie to nie kręci. – wstałam z kanapy i udałam się do kuchni.

Na blacie w tym niewielkim pomieszczeniu siedział Niall.

- Możesz dać mi coś do picia?

- Pewnie. – zeskoczył. – Kawa, herbata, sok, alkohol. – wymieniał.

- Poproszę sok.

Blondyn sięgnął z górnej półki szklankę, nalał sok pomarańczowy z lodówki i wręczył mi.

- Dziękuję. – kiedy wypowiadałam to słowo, zadzwonił dzwonek do drzwi. Chłopak pośpiesznym krokiem poszedł otworzyć i zaraz wrócił z trzema wielkim pudełkami pizzy. Były prawie większe od niego, przekraczając próg potknął się i mało brakowało a cała nasza kolacja znalazłaby się na podłodze. Zaśmiałam się widząc niezdarnego Nialla. 

- Pomożesz mi? – zapytał Horan, również się śmiejąc.

Wzięłam od niego, jedno pudełko i sosy które znajdowały się na wierzchu i razem weszliśmy do salonu. Położyliśmy jedzenie na stole przy którym siedzieli już nasi znajomi. Blondyn pośpiesznie rozłożył talerze i już zasiadał do jedzenia. Harry podniósł jedno z pudełek i otworzył je przed Effy.

- Dziękuję. – szepnęła moja przyjaciółka uśmiechając się do bruneta. Nałożyłam sobie kawałek i podałam pizze Li.

- Uważaj bo jeszcze ci zaszkodzi. – zwróciła się do niej Perrie. Moja przyjaciółka zmarszczyła brwi.

- Mi to raczej nie grozi, uwielbiam swoją figurę. – uśmiechnęła się szeroko.

- Serio? Jak może podobać ci się takie coś, grube uda, tłuszcz wylewający się spod bluzki. Fuu. – wytknęła język.

- Ty za to jesteś idealna. – zaśmiała się Eff.

- Wiesz, ja tak nie uważam, skromność, ale wszyscy… -Perrie chciała coś powiedzieć, ale przerwała jej Li - Skończ i tak wszyscy to co mówisz mają głęboko w dupie, więc po co się fatygować.

Blondynka zamilkła a jej młodsza koleżanka z triumfalnym uśmiechem zaczęła konsumować swój kawałek pizzy. 

- Może zabierzemy Lux do ZOO w przyszłą sobotę? – usłyszałam pytanie Harrego do Eff. – Chce ktoś jeszcze iść? – kontynuował chłopak zwracając się już do wszystkich.

- Ja bym się przeszedł, dawno nie byłem w ZOO. – przyznał z radością w głosie Niall.

- W sobotę? – dopytywała Li.

- Tak, a co masz jakieś plany? – spojrzała na przyjaciółkę F.

- Szczerze powiedziawszy byłam umówiona… - Malik spojrzał na Li. – ale dobra, nie ważne mogę iść.

- Ok, ja też. To o której dokładnie? – dopytywałam.

- To jeszcze się zdzwonimy. – odpowiedział mi brunet.

Zbliżała się dziesiąta, spędziłyśmy całe popołudnie u chłopaków, musiałam już wracać, chcę odrobić jeszcze lekcje, przynajmniej jedna z nas ma dobre oceny. Podniosłam się z krzesła i opierając o nie powiedziałam:

- Będę się zbierać, dziewczyny idziecie?

- Zostaniemy jeszcze chwilę, chyba że nie chcesz wracać sama, mieszkasz na drugim końcu miasta? – pytały z troską moje przyjaciółki.

- Nie, spokojnie, poradzę sobie. Dzięki za miło spędzony dzień, do zobaczenia.

- Odwiozę cię. – zaoferował się Liam.

- Nie trzeba, naprawdę.

- Nie chce żebyś wracała sama po nocy, to żaden problem.

- Dobrze, to miłej zabawy, na razie. – uśmiechnęłam się szeroko i skierowałam w stronę wyjścia. Wsiedliśmy z Paynem do Porsche Harrego, bo akurat był na zewnątrz. Jechaliśmy milcząc, oparłam głowę o szybę i przyglądałam się ciemnym ulicą Londynu, byłam zmęczona. Znaleźliśmy się na głównej trasie i musiałam krok po kroku tłumaczyć Liamowi gdzie ma jechać.

- Nigdy wcześniej nie byłem w tej okolicy.

- Nie dziwie się, są tu tylko domki jednorodzinne i zero gwiazd.

W końcu dojechaliśmy pod mój dom, w środku paliły się światła, moi rodzice jeszcze nie spali. Wzięłam torbę do ręki i otworzyłam drzwi.

- Bardzo dziękuję.

- Dla ciebie wszystko, do zobaczenia szybko.

- Cześć.  


prosimy o komentowanie i obserwowanie, również przepraszamy, że rozdział pojawia się tak późno, ale niestety miałyśmy strasznie dużo nauki. w przyszłym tygodniu codziennie mamy po kilka sprawdzianów, a po tym próbne egzaminy. dlatego jeszcze raz przepraszamy. pytanie: która bohaterka jak na razie spodobała wam się najbardziej? i która pasuje do którego chłopaka? :)